Hansi Kraus: Khwām lạb k̄hxng h̄el̀ā wāyr̂āy chạ̀w ni rạn dr̒

spot-on-news.de Hansi Kraus: ความลับของเหล่าวายร้ายชั่วนิรันดร์ (ln/spot) - 3 ชั่วโมงที่แล้ว แจน คริสตอฟ เคราส์น่าจะเป็นคนเดียวในบาวาเรียและอาจเป็นไปได้ว่าในเยอรมนีทั้งหมดที่ไม่สามารถหนีจากชื่อเสียงของเขาเมื่อตอนเป็นเด็ก ผู้ชายคนนี้เป็นที่รู้จักไปทั่วประเทศในฐานะคนพาลโอ้ดี: มีชื่อเสียง เป็นเช่นนี้มานานกว่า 50 ปีแล้วและคงจะเป็นเช่นนั้น นักแสดง Hansi Kraus ฉลองวันเกิดครบรอบ 70 ปีของเขา Jan Christoph Krause ฉลองวันเกิดครบรอบ 70 ปีของเขาในวันอาทิตย์ (26 มิถุนายน) "เรื่องราวอันร้ายกาจ" ของเขายังคงปรากฏซ้ำในโทรทัศน์ - ภายใต้ชื่อที่คุ้นเคยของผู้ดูภาพยนตร์และผู้ดูโทรทัศน์หลายล้านคนมาหลายชั่วอายุคน: Hansi Kraus คนพาลชั่วนิรันดร์ - ชะตากรรมของเยอรมัน วายร้ายในวรรณคดี Lausbub เป็นเด็กหน้าด้านที่มักจะเล่นตลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคใต้ของเยอรมนีและออสเตรียมีวรรณกรรมที่ครอบครองมานาน อย่างไรก็ตาม โยฮันน์ โวล์ฟกัง เกอเธ่ (1749-1832) เช่น เข้าใจว่าหมายถึงคนหนุ่มสาวที่ "ไม่มีอัจฉริยะที่ไม่ดี แต่ทำให้ตัวเองไร้ประโยชน์ด้วยเจตจำนงที่โทรม" ด้วยเหตุนี้ สองพี่น้องจาค็อบ กริมม์ (พ.ศ. 2328-2406) และวิลเฮล์ม กริมม์ (พ.ศ. 2329-2402) มองว่าคนพาลเป็น ผู้กระทำความผิดสองคน "Max and Moritz" โดยนักเขียนแบบร่างและกวี Wilhelm Busch (1832-1908) ก็ถูกขับเคลื่อนด้วยความอาฆาตพยาบาทดังนั้นจึงพบกับจุดจบที่น่ากลัวในขณะที่ Mark Twain นักเขียนชาวอเมริกัน (1835-1910) ได้คิดค้นประเภทที่แตกต่างกัน: ตลก ฝันฉลาด Tom Sawyer เด็กกำพร้าของเขากลายเป็นคนพาลที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก และ "The Adventures of Huckleberry Finn" กลายเป็นผลงานชิ้นเอกของวรรณกรรมระดับโลก ไม่ค่อยมีชื่อเสียง แต่อย่างน้อยก็เป็นที่นิยมในบ้านเกิดของเขาคือ "Lasbubengeschichten" โดยนักเขียนชาวบาวาเรีย Ludwig Thoma (1867-1921) ซึ่งตีพิมพ์ในปี 1905 ในนั้น โธมาอธิบายทั้งในชีวิตจริงและในจินตนาการ วัยเด็กของเขาราวๆ ปี 1886 ว่าเป็นนักเรียนลาตินที่เป็นชายแก่เจ้าเล่ห์ เด็กอายุสิบสองปีผสมผสานระหว่างโรงเรียนกับผู้ใหญ่ในการต่อสู้กับความเจ้าเล่ห์ ความหน้าซื่อใจคด และอำนาจที่เย่อหยิ่งอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย . แจน คริสตอฟ เคราส์จอมวายร้าย ในปี 1964 หนังสือที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของโธมัสถูกถ่ายทำ โปรดิวเซอร์ Franz Seitz สามารถให้เครดิตกับผู้กำกับชื่อดัง Helmut Käutner รวมถึง crème de la crème ของโรงภาพยนตร์และนักแสดงพื้นบ้านในยุคนั้น เช่น Michl Lang, Beppo Brem, Franz Muxeneder, Carl Wery, Harald Juhnke, Ernst Fritz Fürbringer, Rosl Mayr, Heidelinde Weis, Michael Verhoeven และ Elisabeth Flickenschildt ผู้ยิ่งใหญ่ชนะ ขาดเพียงบทบาทหลัก: ลุดวิก โธมา วายร้าย ดังนั้นชะตากรรมของ Jan Christoph Krause จึงเริ่มต้นขึ้น เขาเกิดในปี 1952 ในเมือง Gliwice ประเทศโปแลนด์ ซึ่งเป็นชาวเยอรมันจนถึงปี 1945 และถูกเรียกว่า Gleiwitz เมืองอุตสาหกรรมใน Upper Silesia ในปีพ.ศ. 2501 ครอบครัวมาที่มิวนิกโดยใช้นามสกุลปรัสเซียนคลาสสิก Krause บาวาเรียเป็นภาษาต่างประเทศสำหรับพวกเขา แจน คริสตอฟอายุน้อยปรับตัวได้อย่างรวดเร็วและเรียนรู้ภาษาถิ่นมิวนิกตามท้องถนนและที่โรงเรียน สำหรับเขา "ภาษาที่ฉันรู้สึกสบายใจ" ดังที่เขาพูดในการสนทนากับสมาคมการละครทัสเซนเฮาเซน ที่บ้านพวกเขาพูดภาษาโปลิชหรืออัปเปอร์ซิลีเซียนมากกว่า เมื่อบริษัทภาพยนตร์กำลังมองหานักแสดงนำในภาพยนตร์เรื่อง "Lasbubengeschichten" ใน "Abendzeitung" ชาวเคราส์คิดว่าลูกชายของพวกเขาคือคนที่ใช่ อย่างไรก็ตาม เด็กมีความกระตือรือร้นน้อยกว่าเพราะต้องเขียนจดหมายสมัครงาน และเผยให้เห็นคุณสมบัติที่สำคัญประการแรก คือ คนพาลที่แท้จริงคือคนเกียจคร้าน Hansi Kraus ก้าวแรกสู่กองถ่าย เด็กประมาณ 200 คนลงทะเบียนสำหรับวันแสดงที่ร้านอาหาร "Franziskaner" ในที่สุด Krause รุ่นเยาว์ก็ยังคงอยู่ ไม่น้อยเพราะเขามีสีหน้าซุกซน ฉลาดและตลก และพูดภาษาเยอรมันสูงด้วยโทนสีบาวาเรียตอนบนที่ดีมาก ถ้าผู้รับผิดชอบรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าตัวเอกในภาพยนตร์บาวาเรียโบราณเรื่องนี้จะมาจากโปแลนด์ใครจะรู้... ในกองถ่าย พวกเขาตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าตัวละครหลักของพวกเขาคือผลไม้ชนิดใดในชีวิตจริง ในวันแรกของการถ่ายทำ เด็กชายตระหนักว่าการถ่ายทำไม่ได้สนุกเป็นพิเศษ แต่เป็นการทำงานหนัก เขาพูดว่า: "ให้ตายสิ ฉันสามารถไปโรงเรียนได้ทันที แล้วอย่างน้อยฉันก็จะได้พักในตอนบ่าย" จากนั้นผู้กำกับก็ให้อิสระกับเขามากมาย ซึ่งเขา "ยังฉวยโอกาสอย่างไร้ยางอาย" ในเวลาต่อมา เขาบอกกับมิวนิกว่า "เมอร์คูร์" การแกล้งกันในชีวิตจริงบางอย่างของเขา เช่น ผงคันบนกระดาษชำระของทิมปานี แม้แต่จะหาทางเข้าสู่บท ภาพยนตร์เรื่องนี้ประสบความสำเร็จอย่างมาก และผู้ชมภาพยนตร์ต่างกระตือรือร้นเป็นพิเศษเกี่ยวกับความเจ้าเล่ห์แบบบาวาเรียของพวกอันธพาล อย่างไรก็ตาม แจน คริสตอฟ เคราส์รู้สึกตกใจ เขาไม่เห็นชื่อของเขาบนโปสเตอร์ภาพยนตร์ แต่กล่าวว่าเป็นนักแสดงหลัก: ฮานซี เคราส์ Spot-on-news.De Hansi Kraus: Khwām lạb k̄hxng h̄el̀ā wāyr̂āy chạ̀w ni rạn dr̒ (ln/spot) - 3 chạ̀wmong thī̀ læ̂w cæn kh ri s̄ txf kherā s̄̒ ǹā ca pĕn khn deīyw nı bā wā reīy læa xāc pĕn pị dị̂ ẁā nı yexrmnī thậngh̄md thī̀ mị̀ s̄āmārt̄h h̄nī cāk chụ̄̀xs̄eīyng k̄hxng k̄heā meụ̄̀x txn pĕn dĕk p̄hū̂chāy khn nī̂ pĕn thī̀ rū̂cạk pị thạ̀w pratheṣ̄ nı ṭ̄hāna khn phāl xô dī: Mīchụ̄̀xs̄eīyng pĕn chèn nī̂ mā nān kẁā 50 pī læ̂w læa khngca pĕn chèn nận nạk s̄ædng Hansi Kraus c̄hlxng wạn keid khrb rxb 70 pī k̄hxng k̄heā Jan Christoph Krause c̄hlxng wạn keid khrb rxb 70 pī k̄hxng k̄heā nı wạn xāthity̒ (26 mit̄hunāyn)"reụ̄̀xngrāw xạn r̂āykāc" k̄hxng k̄heā yạng khng prākt̩ ŝả nı thorthạṣ̄n̒ - p̣hāy tı̂ chụ̄̀x thī̀ khûnkhey k̄hxng p̄hū̂ dū p̣hāphyntr̒ læa p̄hū̂ dū thorthạṣ̄n̒ h̄lāy l̂ān khn mā h̄lāy chạ̀w xāyu khn: Hansi Kraus khn phāl chạ̀w ni rạn dr̒ - chatā krrm k̄hxng yexrmạn wāyr̂āy nı wrrṇkhdī Lausbub pĕn dĕk h̄n̂ād̂ān thī̀ mạk ca lèntlk doy c̄hephāa xỳāng yìng nı p̣hākh tı̂ k̄hxng yexrmnī læa xxs̄terīy mī wrrṇkrrm thī̀ khrxbkhrxng mā nān xỳāngrịk̆tām yo ḥạnn̒ wol̒ fkạng ke xṭhè (1749-1832) chèn k̄hêācı ẁā h̄māy t̄hụng khn h̄nùm s̄āw thī̀ "mị̀mī xạcc̄hriya thī̀ mị̀ dī tæ̀ thảh̄ı̂ tạw xeng rị̂ prayochn̒ d̂wy cetcảnng thī̀ thorm" d̂wy h̄etu nī̂ s̄xng phī̀ n̂xng cā kh̆ xb krim m̒ (ph.Ṣ̄. 2328-2406) Læa wil ḥel̒m krim m̒ (ph.Ṣ̄. 2329-2402) Mxng ẁā khn phāl pĕn p̄hū̂ krathảkhwāmp̄hid s̄xng khn"Max and Moritz" doy nạk k̄heīyn bæb r̀āng læa kwī Wilhelm Busch (1832-1908) k̆ t̄hūk k̄hạbkhelụ̄̀xn d̂wy khwām xāḳhāt phyābāth dạngnận cụng phb kạb cudcb thī̀ ǹā klạw nı k̄hṇa thī̀ Mark Twain nạk k̄heīyn chāw xmerikạn (1835-1910) dị̂ khidkĥn prap̣heth thī̀ tæk t̀āng kạn: Tlk f̄ạn c̄hlād Tom Sawyer dĕk kảphr̂ā k̄hxng k̄heā klāy pĕn khn phāl thī̀ mīchụ̄̀xs̄eīyng thī̀s̄ud nı lok læa"The Adventures of Huckleberry Finn" klāy pĕn p̄hl ngān chînxek k̄hxng wrrṇkrrm radạb lok mị̀kh̀xy mīchụ̄̀xs̄eīyng tæ̀ xỳāng n̂xy k̆ pĕn thī̀ niym nı b̂ān keid k̄hxng k̄heā khụ̄x"Lasbubengeschichten" doy nạk k̄heīyn chāw bā wā reīy Ludwig Thoma (1867-1921) sụ̀ng tī phimph̒ nı pī 1905 nı nận ṭho mā xṭhibāy thậng nı chīwit cring læa nı cintnākār wạy dĕk k̄hxng k̄heā rāw«pī 1886 ẁā pĕn nạkreīyn lā ti nthī̀ pĕn chāy kæ̀ cêālèh̄̒ dĕk xāyu s̄ib s̄xng pī p̄hs̄mp̄hs̄ān rah̄ẁāng rongreīyn kạb p̄hū̂h̄ıỵ̀ nı kār t̀xs̄ū̂ kạb khwām cêālèh̄̒ khwām h̄n̂āsụ̄̀xcıkhd læa xảnāc thī̀ yèxh̄yìng xỳāng mị̀rū̂ cạk h̄en̆dh̄enụ̄̀xy. Cæn kh ri s̄ txf kherā s̄̒ cxm wāyr̂āy nıpī 1964 h̄nạngs̄ụ̄x thī̀ pras̄b khwām s̄ảrĕc māk thī̀ s̄ud k̄hxng ṭhomạs̄ t̄hūk t̄h̀āy thả pordiwsexr̒ Franz Seitz s̄āmārt̄h h̄ı̂ kherdit kạb p̄hū̂ kảkạb chụ̄̀x dạng Helmut Käutner rwm t̄hụng crème de la crème k̄hxng rong p̣hāphyntr̒ læa nạk s̄ædng phụ̄̂nb̂ān nı yukh nận chèn Michl Lang, Beppo Brem, Franz Muxeneder, Carl Wery, Harald Juhnke, Ernst Fritz Fürbringer, Rosl Mayr, Heidelinde Weis, Michael Verhoeven læa Elisabeth Flickenschildt p̄hū̂ yìng h̄ıỵ̀ chna k̄hād pheīyng bthbāth h̄lạk: Lu d wik ṭhomā wāyr̂āy dạngnận chatā krrm k̄hxng Jan Christoph Krause cụng reìm t̂n k̄hụ̂n k̄heā keid nı pī 1952 nı meụ̄xng Gliwice pratheṣ̄ polænd̒ sụ̀ng pĕn chāw yexrmạn cnt̄hụng pī 1945 læa t̄hūk reīyk ẁā Gleiwitz meụ̄xng xuts̄āh̄krrm nı Upper Silesia nı pīph.Ṣ̄. 2501 Khrxbkhrạw mā thī̀ mi wnik doy chı̂ nām s̄kul prạs̄ seīyn khlās̄ s̄ik Krause bā wā reīy pĕn p̣hās̄ʹā t̀āng pratheṣ̄ s̄ảh̄rạb phwk k̄heā cæn kh ri s̄ tx f xāyu n̂xy prạb tạw dị̂ xỳāng rwdrĕw læa reīyn rū̂ p̣hās̄ʹā t̄hìn mi wnik tām tĥxng t̄hnn læa thī̀ rongreīyn s̄ảh̄rạb k̄heā"p̣hās̄ʹā thī̀ c̄hạn rū̂s̄ụk s̄bāycı" dạng thī̀ k̄heā phūd nı kār s̄nthnā kạb s̄mākhm kār lakhr thạs̄ sen ḥeā sen thī̀ b̂ān phwk k̄heā phūd p̣hās̄ʹā po lich h̄rụ̄x xạppexr̒ si lī seīyn mākkẁā meụ̄̀x bris̄ʹạth p̣hāphyntr̒ kảlạng mxng h̄ā nạk s̄ædng nả nı p̣hāphyntr̒ reụ̄̀xng"Lasbubengeschichten" nı"Abendzeitung" chāw kherā s̄̒ khid ẁā lūkchāy k̄hxng phwk k̄heā khụ̄x khn thī̀ chı̀ xỳāngrịk̆tām dĕk mī khwām kratụ̄xrụ̄xr̂n n̂xy kẁā pherāa t̂xng k̄heīyn cdh̄māy s̄mạkhr ngān læa p̄hey h̄ı̂ h̄ĕn khuṇs̄mbạti thī̀ s̄ảkhạỵ prakār ræk khụ̄x khn phāl thī̀thæ̂ cring khụ̄x khn keīyckhr̂ān Hansi Kraus k̂āw ræk s̄ū̀ kxng t̄h̀āy dĕk pramāṇ 200 khn lng thabeīyn s̄ảh̄rạb wạn s̄ædng thī̀ r̂ān xāh̄ār"Franziskaner" nı thī̀s̄ud Krause rùn yeāw̒ k̆ yạng khng xyū̀ mị̀ n̂xy pherāa k̄heā mī s̄īh̄n̂ā suksn c̄hlād læa tlk læa phūd p̣hās̄ʹā yexrmạn s̄ūng d̂wy thon s̄ī bā wā reīy txn bn thī̀ dī māk t̄ĥā p̄hū̂rạbp̄hidchxb rū̂ tậngtæ̀ ræk læ̂w ẁā tạwxek nı p̣hāphyntr̒ bā wā reīy borāṇ reụ̄̀xng nī̂ ca mā cāk polænd̒ khır ca rū̂... Nı kxng t̄h̀āy phwk k̄heā trah̄nạk dị̂ xỳāng rwdrĕw ẁā tạw lakhr h̄lạk k̄hxng phwk k̄heā khụ̄x p̄hl mị̂ chnid dı nı chīwit cring nı wạn ræk k̄hxng kār t̄h̀āy thả dĕkchāy trah̄nạk ẁākār t̄h̀āy thả mị̀ dị̂ s̄nuk pĕn phiṣ̄es̄ʹ tæ̀ pĕnkār thảngān h̄nạk k̄heā phūd ẁā: "H̄ı̂ tāy s̄i c̄hạn s̄āmārt̄h pị rongreīyn dị̂ thạnthī læ̂w xỳāng n̂xy c̄hạn k̆ ca dị̂ phạk nı txn b̀āy" cāk nận p̄hū̂ kảkạb k̆ h̄ı̂ xis̄ra kạb k̄heā mākmāy sụ̀ng k̄heā"yạng c̄hwy xokās̄ xỳāng rị̂ yāngxāy" nı welā t̀x mā k̄heā bxk kạb mi wni kẁā"me xr̒ khūr̒" kār kæl̂ng kạn nı chīwit cring bāng xỳāng k̄hxng k̄heā chèn p̄hng khạn bn kradās̄ʹ chảra k̄hxng thim pā nī mæ̂tæ̀ ca h̄ā thāng k̄hêā s̄ū̀ bth p̣hāphyntr̒ reụ̄̀xng nī̂ pras̄b khwām s̄ảrĕc xỳāng māk læa p̄hū̂ chm p̣hāphyntr̒ t̀āng kratụ̄xrụ̄xr̂n pĕn phiṣ̄es̄ʹ keī̀yw kạb khwām cêālèh̄̒ bæb bā wā reīy k̄hxng phwk xạnṭhphāl xỳāngrịk̆tām cæn kh ri s̄ txf kherā s̄̒ rū̂s̄ụk tkcı k̄heā mị̀ h̄ĕn chụ̄̀x k̄hxng k̄heā bn pos̄texr̒ p̣hāphyntr̒ tæ̀ kl̀āw ẁā pĕn nạk s̄ædng h̄lạk: Ḥān sī kherā s̄̒