Boris Johnson: Wat je wilt

Online tijd Boris Johnson: Wat je wilt Nils Markwardt - 56 min geleden. De Britse premier is graag zelfgestuurd. Nu onthult hij zijn nauwlettendheid opnieuw. Deze vorm van populisme zal de overhand hebben. Misschien loopt de laatste dans van Boris Johnson. Als je al de indruk wint na de openbaringen van de afgelopen weken, was de Britse premier in de pandemie op meer illegale partijen dan Al Capone tijdens het verbod, onlangs aangekomen, een ander geval van Johnson's Lockdown-laissez-Faire naar het publiek. Ter gelegenheid van zijn verjaardag had hij op 19 juni 2020 van ongeveer 30 mensen in de kastruimte van Downing Street gewoond. Hoewel een feestvriend nog steeds probeerde hem te redden met een bijna Shakespearesken Volte, volgens welke Johnson betrokken was bij een "hinderlaag" door middel van een verjaardagstaart, was de premier enigszins tragisch slachtoffer van de shortcust van een Macbeth, het kan zijn te veel voor Bojo die geweest zijn. Niet het minst, niet in de laatste plaats het verslag Sue Greys verwacht in het Verenigd Koninkrijk, waarin de kantofficier vastlegt, in hoeverre de stoel van de Britse regering gepromoveerd is naar de Pandemic Party Mile. Maar zelfs als Johnson's dagen moeten worden geteld als premier, zou dat niet het einde van zijn politieke carrière moeten betekenen. Hij belichaamt een specifieke vorm van politiek populisme die zeer nauwkeurig lijkt te passen in de leeftijd van sociale polarisatie. Nu, wat de Britse journalist Simon Kuper onlangs in zijn kolom in de financiële tijden schreef: terwijl de diagnose daadwerkelijk van toepassing is op de VS naar de VS, is het niet zo eenvoudig om te overbrengen naar (Western) Europa. Ten eerste, op het oude continent, zijn de overheids- en feestsystemen meestal veel meer ontworpen over compromis en bemiddeling, en aan de andere kant zijn er in de meeste landen een sterke openbare uitzending, die althans in principe zorgt voor gemeenschappelijke media-realiteit. Als Boris Johnson vaak apostrofisch is geweest als een Europese troef, lijkt dit correct, omdat hij de methode van de voormalige Amerikaanse president aan de lokale omstandigheden heeft aangepast: de Britse still-premier heeft een vergelijkbare virtuoso aan de waarheid en heeft een vergelijkbare gewetenloosheid Bij het plaatsen en benodigdheden van uw eigen klanten. Maar in tegenstelling tot Trump, die altijd naar boven is gehouden met zijn neomonarchische uitvoeringen, is de zelfpresentatie van Johnson altijd gericht. De esthetisch goed berekende chaos, die hem omringt dankzij Wuschelfeur, ten onrechte zitkleding en buddy charisma, veel vergeten dat de voormalige Eton student en Oxford student diep geworteld is in dat deel van de bovenste klasser, waar andere sociale lagen voornamelijk als servicepersoneel voorkomen . Gebruikelijke waarachtigheid Maar vooral omdat de Europese samenlevingen politiek niet zo gepolariseerd zijn als de Amerikaan, onthult in het populistische principe van Boris Johnson, dat tot de toekomst in Europa kan behoren: aan de ene kant een behorende deel van trompistisch geweten, aan het eigen volk met voldoende trots en Om vooroordelen te brengen aan de positie, anderzijds, een gevestigde mate van pakkingvertrouwelijkheid en zelfgestuurd, die zoveel sympathieën (en stemmen) genereert in het post-politieke deel van de Bourgeois-midden, dat het voldoende is voor een verkiezingsoverwinning. Deze paradoxale mix van onbeperkte slijper en feestclown, die eens begon met het cultiveren van Jörg Haider in Europa, zal het althans zo lang nodig hebben totdat de polarisatie ver genoeg wordt gedreven dat een zelf-abstirische knippert overbodig is. Alleen omdat Johnson eindelijk zwaar is gewerkt door zijn plannen te maken om het vorige financieringsmodel van de BBC te verbazen. Dus, als Johnson ook dit schandaal overschaduwt of snel moet gaan: het zou verrassend zijn, hij zou niet op geen enkele manier blijven van de politieke arena. Vooral omdat hij waarschijnlijk veel van het taartnummer zou vergeven na een paar self-sky-moppen. Bovendien moet worden gevreesd dat het principe door Boris Johnson is belichaamd, dit mengsel van agressieve agenda en gebruikelijke humbelles, populistische school zal maken. Het feest is nog niet voorbij.