Barys Džonsan: Što chočaš

ЧАС ОНЛАЙН Барыс Джонсан: Што хочаш Нільс Марквардт - 56 хвілін таму Брытанскі прэм'ер-міністр любіць быць самапрыніжаным. Цяпер ён зноў выдае сваю беспрынцыповасць. Такая форма папулізму будзе пераважаць. Магчыма, ідзе апошні танец Барыса Джонсана. Калі пасля адкрыццяў апошніх некалькіх тыдняў можна было стварыць уражанне, што прэм'ер-міністр Вялікабрытаніі падчас пандэміі наведваў больш нелегальных вечарынак, чым Аль Капоне падчас забароны, нядаўна грамадскасці стаў яшчэ адзін выпадак блакіроўкі Джонсана. З нагоды дня нараджэння яго адзначылі каля 30 чалавек у кабінеце міністраў на Даўнінг-стрыт 19 чэрвеня 2020 года. Нават калі аднапартыец паспрабаваў выратаваць яго амаль шэкспіраўскім паваротам, пасля чаго Джонсан трапіў у засаду з тортам да дня нараджэння, зрабіўшы прэм'ер-міністра трагічнай ахвярай пясочнага цеста макбета, гэта можа быць занадта памылковым крокам для BoJo быў. Гэта вырашыцца не ў апошнюю чаргу доўгачаканым дакладам Сью Грэй з Вялікабрытаніі, у якім вышэйшы чыноўнік тлумачыць, у якой ступені брытанскі ўрад нядаўна стаў міляй пандэміі. Але нават калі дні Джонсана на пасадзе прэм'ер-міністра палічаны, гэта не павінна азначаць канец яго палітычнай кар'еры. Бо ён увасабляе спецыфічную форму палітычнага папулізму, якая, здаецца, вельмі добра ўпісваецца ў эпоху сацыяльнай палярызацыі. Тое, што брытанскі журналіст Сайман Купер нядаўна напісаў у сваёй калонцы ў Financial Times, праўда: хоць дыягназ сацыяльнага разрыву насамрэч ставіцца да ЗША, яго нельга так лёгка перанесці ў (Заходнюю) Еўропу. З аднаго боку, урадавыя і партыйныя сістэмы на Старым кантыненце звычайна значна больш накіраваныя на кампраміс і пасярэдніцтва, а з іншага боку, у большасці краін існуе таксама моцная сістэма грамадскага вяшчання, якая, прынамсі ў прынцыпе, забяспечвае агульную медыярэальнасць. Калі Барыса Джонсана часта апастрафікавалі як еўрапейскага Трампа, гэта здаецца правільным у тым, што ён адаптаваў метад былога прэзідэнта ЗША да ўмоў тут: брытанскі прэм'ер-міністр мае такія ж віртуозныя адносіны да праўды і мае супастаўны недахоп сумленнасці, калі збіваючы і збіваючы ўласную кліентуру. Але ў адрозненне ад Трампа, які сваім неаманархічным выглядам заўсёды ішоў уверх, самапартрэцыя Джонсана заўсёды была накіравана ўніз. Эстэтычна добра разлічаны хаос, які яго атачае, дзякуючы яго растрапанай прычосцы, крывой вопратцы і добрай харызме, прымушае многіх забыцца, што былы вучань Ітана і студэнт Оксфарда глыбока ўкараніўся ў той частцы брытанскага вышэйшага класа, у якім знаходзяцца іншыя сацыяльныя класы. у першую чаргу разглядаецца як абслугоўваючы персанал. Звыклая ікаўка Але менавіта таму, што еўрапейскія грамадства яшчэ не настолькі моцна палітычна палярызаваныя, як амерыканскія, Барыс Джонсан раскрывае папулісцкі прынцып, якому можа належаць будучыня Еўропы: з аднаго боку, добрая доза трампісцкай беспрынцыпнасці, каб ставіцца да ўласнага народа з дастатковай гонарам і, з іншага боку, каб унесці прадузятасць у становішча, добра пастаўленая ступень нязграбнай канфідэнцыяльнасці і самаздзеку, якая спараджае столькі сімпатыі (і галасоў) у постпалітычнай часткі сярэдняга класа, што дастаткова для перамога на выбарах. Гэтая, здавалася б, парадаксальная сумесь правых агітатараў і партыйных клоўнаў, якую Ёрг Хайдэр некалі пачаў культываваць у Еўропе, зойме прынамсі дастаткова шмат часу, каб палярызацыя была прасунута дастаткова далёка, каб самаіранічнае падміргванне стала лішнім. Менавіта над гэтым Джонсан працаваў апошнім часам, абвясціўшы аб сваіх планах разбіць папярэднюю мадэль фінансавання ВВС. Незалежна ад таго, ці перажыве Джонсан гэты скандал або павінен хутка сысці, было б дзіўна, калі б ён у той ці іншай форме не застаўся на палітычнай арэне. Тым больш, што пасля некалькіх самапаніжальных жартаў пра нумар торта многія, напэўна, прабачылі б яму. Але перш за ўсё варта асцерагацца, што прынцып, увасоблены Барысам Джонсанам, гэтая сумесь агрэсіўнага парадку дня і звычайнай сарамлівасці, створыць папулісцкую школу. Вечарына яшчэ не скончылася. ČAS ONLAJN Barys Džonsan: Što chočaš Niĺs Markvardt - 56 chvilin tamu Brytanski premjer-ministr liubić być samaprynižanym. Ciapier jon znoŭ vydaje svaju biespryncypovasć. Takaja forma papulizmu budzie pieravažać. Mahčyma, idzie apošni taniec Barysa Džonsana. Kali paslia adkrycciaŭ apošnich niekaĺkich tydniaŭ možna bylo stvaryć uražannie, što premjer-ministr Vialikabrytanii padčas pandemii naviedvaŭ boĺš nieliehaĺnych viečarynak, čym Aĺ Kaponie padčas zabarony, niadaŭna hramadskasci staŭ jašče adzin vypadak blakiroŭki Džonsana. Z nahody dnia naradžennia jaho adznačyli kalia 30 čalaviek u kabiniecie ministraŭ na Daŭninh-stryt 19 červienia 2020 hoda. Navat kali adnapartyjec pasprabavaŭ vyratavać jaho amaĺ šekspiraŭskim pavarotam, paslia čaho Džonsan trapiŭ u zasadu z tortam da dnia naradžennia, zrabiŭšy premjer-ministra trahičnaj achviaraj piasočnaha ciesta makbieta, heta moža być zanadta pamylkovym krokam dlia BoJo byŭ. Heta vyrašycca nie ŭ apošniuju čarhu doŭhačakanym dakladam Śju Hrej z Vialikabrytanii, u jakim vyšejšy čynoŭnik tlumačyć, u jakoj stupieni brytanski ŭrad niadaŭna staŭ miliaj pandemii. Alie navat kali dni Džonsana na pasadzie premjer-ministra paličany, heta nie pavinna aznačać kaniec jaho palityčnaj karjery. Bo jon uvasabliaje spiecyfičnuju formu palityčnaha papulizmu, jakaja, zdajecca, vieĺmi dobra ŭpisvajecca ŭ epochu sacyjaĺnaj paliaryzacyi. Toje, što brytanski žurnalist Sajman Kupier niadaŭna napisaŭ u svajoj kaloncy ŭ Financial Times, praŭda: choć dyjahnaz sacyjaĺnaha razryvu nasamreč stavicca da ZŠA, jaho nieĺha tak liohka pieraniesci ŭ (Zachodniuju) Jeŭropu. Z adnaho boku, uradavyja i partyjnyja sistemy na Starym kantyniencie zvyčajna značna boĺš nakiravanyja na kampramis i pasiarednictva, a z inšaha boku, u boĺšasci krain isnuje taksama mocnaja sistema hramadskaha viaščannia, jakaja, prynamsi ŭ pryncypie, zabiaspiečvaje ahuĺnuju miedyjareaĺnasć. Kali Barysa Džonsana časta apastrafikavali jak jeŭrapiejskaha Trampa, heta zdajecca praviĺnym u tym, što jon adaptavaŭ mietad byloha prezidenta ZŠA da ŭmoŭ tut: brytanski premjer-ministr maje takija ž virtuoznyja adnosiny da praŭdy i maje supastaŭny niedachop sumliennasci, kali zbivajučy i zbivajučy ŭlasnuju klijenturu. Alie ŭ adrozniennie ad Trampa, jaki svaim nieamanarchičnym vyhliadam zaŭsiody išoŭ uvierch, samapartrecyja Džonsana zaŭsiody byla nakiravana ŭniz. Estetyčna dobra različany chaos, jaki jaho atačaje, dziakujučy jaho rastrapanaj pryčoscy, kryvoj vopratcy i dobraj charyzmie, prymušaje mnohich zabycca, što byly vučań Itana i student Oksfarda hlyboka ŭkaraniŭsia ŭ toj častcy brytanskaha vyšejšaha klasa, u jakim znachodziacca inšyja sacyjaĺnyja klasy. u pieršuju čarhu razhliadajecca jak absluhoŭvajučy piersanal. Zvyklaja ikaŭka Alie mienavita tamu, što jeŭrapiejskija hramadstva jašče nie nastoĺki mocna palityčna paliaryzavanyja, jak amierykanskija, Barys Džonsan raskryvaje papuliscki pryncyp, jakomu moža naliežać budučynia Jeŭropy: z adnaho boku, dobraja doza trampisckaj biespryncypnasci, kab stavicca da ŭlasnaha naroda z dastatkovaj honaram i, z inšaha boku, kab uniesci praduziatasć u stanovišča, dobra pastaŭlienaja stupień niazhrabnaj kanfidencyjaĺnasci i samazdzieku, jakaja sparadžaje stoĺki simpatyi (i halasoŭ) u postpalityčnaj častki siaredniaha klasa, što dastatkova dlia pieramoha na vybarach. Hetaja, zdavalasia b, paradaksaĺnaja sumieś pravych ahitataraŭ i partyjnych kloŭnaŭ, jakuju Jorh Chajder niekali pačaŭ kuĺtyvavać u Jeŭropie, zojmie prynamsi dastatkova šmat času, kab paliaryzacyja byla prasunuta dastatkova dalioka, kab samairaničnaje padmirhvannie stala lišnim. Mienavita nad hetym Džonsan pracavaŭ apošnim časam, abviasciŭšy ab svaich planach razbić papiaredniuju madeĺ finansavannia VVS. Niezaliežna ad taho, ci pieražyvie Džonsan hety skandal abo pavinien chutka sysci, bylo b dziŭna, kali b jon u toj ci inšaj formie nie zastaŭsia na palityčnaj arenie. Tym boĺš, što paslia niekaĺkich samapanižaĺnych žartaŭ pra numar torta mnohija, napeŭna, prabačyli b jamu. Alie pierš za ŭsio varta ascierahacca, što pryncyp, uvasoblieny Barysam Džonsanam, hetaja sumieś ahresiŭnaha paradku dnia i zvyčajnaj saramlivasci, stvoryć papulisckuju školu. Viečaryna jašče nie skončylasia.