Tuesday, March 29, 2022
Maci rasiejskaha saldata: «Krovavaja laznia»
DW
Маці расейскага салдата: «Кровавая лазня»
Аксана Іванова - 11 гадзін таму
26-гадовы расейскі кантрактнік Яўген загінуў у першыя дні вайны ў выніку нападу на ўкраінскі аэрадром Гостомель пад Кіевам. Тым не менш яго маці апраўдвае дзеянні Расеі.
24 лютага пачалася захопніцкая вайна Расеі супраць Украіны. Аднак Уладзімір Пуцін называе гэта «спецыяльнай ваеннай аперацыяй на Данбасе». У гэтай вайне гінуць і расейскія салдаты. Часта яны і члены іх сем'яў, відаць, да апошняга не ведалі, куды іх адправяць.
З моманту пачатку вайны крыху больш за месяц таму Міністэрства абароны Расеі толькі двойчы паведамляла пра ахвяры. Паводле гэтага, на 25 сакавіка ва Ўкраіне загінуў 1351 расейскі вайсковец. Аднак у рэчаіснасці гэта можа быць ад 7 да 15 тысяч, піша Washington Post са спасылкай на высокапастаўленага прадстаўніка NATO. Расейская газэта «Комсомольская правда» 20 сакавіка са спасылкай на Міністэрства абароны паведаміла пра 9861 смерць, але на наступны дзень выдаліла артыкул на падставе таго, што гэта хакерская атака.
Расейскі кантрактнік Яўген у званні сяржант загінуў пад Кіевам у першыя дні вайны. 26-гадовы хлопец ніколі не ўдзельнічаў у баявых дзеяннях.
Ягоная маці Натальля (яе не сапраўднае імя) страціла сына — але яна ўсё роўна апраўдвае ўварваньне Расеі ва Ўкраіну. Аднак Наталля лічыць, што гэта сапраўдная вайна, а не «спецаперацыя».
DW вырашыла апублікаваць з ёй інтэрв'ю як сведчанне маці, якая страціла сына ў вайне супраць Украіны, якую вядзе Расія.
Галоўны герой інтэрв'ю робіць выказванні аб прычынах вайны, якія супярэчаць сучаснаму стану рэчаў. Але DW вырашыла пакінуць іх у тэксце. Гэтыя заявы яскрава сьведчаць пра шматгадовую працу расейскай дзяржаўнай прапаганды.
DW: Наталля, як ты сябе адчуваеш?
Наталля: Вельмі цяжка, вельмі балюча. Але я не вінаватая, сына мне ніхто не верне.
Як Яўген стаў кантрактнікам?
Адразу пасля экзаменаў 2014 года пайшоў у армію. Ён прыйшоў у спецпадраздзяленне вайсковай выведкі ГРУ. У той час яму прапанавалі кантракт. Неяк я яго адгаварыў, бо гэта азначала ехаць у праблемныя месцы.
Потым звярнуўся ў міліцыю і працаваў у службе бяспекі. Але праца яму не спадабалася, і таму ён усё ж паспрабаваў гэты кантракт. Яго адразу прынялі, і ў нас быў толькі адзін вечар, каб развітацца. Яўген служыў у Нацыянальнай гвардыі. Яму гэта вельмі спадабалася, і ён стаў кіраўніком групы. Ён разагнаў дэманстрацыі ў Маскве.
У 2017 годзе ў яго нарадзіўся сын. Жонку ведае яшчэ з часоў службы бяспекі. Яна пераехала да яго ў Маскву, дзе і пажаніліся.
Як пачалася гісторыя Украіны?
Было гэта ў канцы студзеня, каля 25-га і 26-га. Мой сын патэлефанаваў і сказаў, што іх накіроўваюць у Смаленск (горад на захадзе Расіі, дзесьці ў 80 кіламетрах ад мяжы з Беларуссю — рэд.) на манеўры з Беларуссю. Я яму кажу: "Ты хлусіш? Якія манеўры?" Я шукаў у інтэрнэце, і сапраўды былі манеўры з Беларуссю, але яны скончыліся. Я працягваў шукаць і хацеў даведацца, дзе мы ваюем. Пра Украіну нават не думаў. Толькі на наступны дзень я ўспомніў, што ва Украіне хваляванні.
Значыць, вы ведалі, што вашага сына не адправяць на манеўры?
Так. Я сказаў Яўгену, што я не дурны і не думаю, што ён едзе ў Смаленск. Я даследаваў далей і зразумеў, што ён едзе ва Украіну.
Вядома, я хацеў яго адгаварыць. Я сказаў, што, можа, ён не вернецца. Ён адказаў: "Што круцішся?" Ён зусім не ведаў, куды яго накіроўваюць. Ці то ім прамылі мазгі настолькі, што яны думалі, што ідуць на манеўры, ці то ён ведаў і не мог сабе ўявіць, што там будзе такая крывавая лазня. Напэўна, ніхто пра гэта не думаў, нават сам Пуцін.
Вы падтрымлівалі сувязь пасля?
Ён выехаў 13 лютага. Я жартам спытаў у яго, як яму падабаецца Смаленск і што тут есці. Ён засмяяўся і сказаў, што ўсё добра.
Апошні раз ён выходзіў на сувязь раніцай 24 лютага, калі ўсё пачалося. Праз WhatsApp сябра сказаў: «Мама, вайна пачалася». Я сказаў: «Сынок, я гляджу гэта па тэлевізары». Ён сказаў: «Уявіце сабе, на мяжы забілі цэлую кампанію нашых хлопцаў».
DW
Maci rasiejskaha saldata: «Krovavaja laznia»
Aksana Ivanova - 11 hadzin tamu
26-hadovy rasiejski kantraktnik Jaŭhien zahinuŭ u pieršyja dni vajny ŭ vyniku napadu na ŭkrainski aeradrom Hostomieĺ pad Kijevam. Tym nie mienš jaho maci apraŭdvaje dziejanni Rasiei.
24 liutaha pačalasia zachopnickaja vajna Rasiei suprać Ukrainy. Adnak Uladzimir Pucin nazyvaje heta «spiecyjaĺnaj vajennaj apieracyjaj na Danbasie». U hetaj vajnie hinuć i rasiejskija saldaty. Časta jany i člieny ich siemjaŭ, vidać, da apošniaha nie viedali, kudy ich adpraviać.
Z momantu pačatku vajny krychu boĺš za miesiac tamu Ministerstva abarony Rasiei toĺki dvojčy paviedamliala pra achviary. Pavodlie hetaha, na 25 sakavika va Ŭkrainie zahinuŭ 1351 rasiejski vajskoviec. Adnak u rečaisnasci heta moža być ad 7 da 15 tysiač, piša Washington Post sa spasylkaj na vysokapastaŭlienaha pradstaŭnika NATO. Rasiejskaja hazeta «Komsomoĺskaja pravda» 20 sakavika sa spasylkaj na Ministerstva abarony paviedamila pra 9861 smierć, alie na nastupny dzień vydalila artykul na padstavie taho, što heta chakierskaja ataka.
Rasiejski kantraktnik Jaŭhien u zvanni siaržant zahinuŭ pad Kijevam u pieršyja dni vajny. 26-hadovy chlopiec nikoli nie ŭdzieĺničaŭ u bajavych dziejanniach.
Jahonaja maci Nataĺlia (jaje nie sapraŭdnaje imia) stracila syna — alie jana ŭsio roŭna apraŭdvaje ŭvarvańnie Rasiei va Ŭkrainu. Adnak Natallia ličyć, što heta sapraŭdnaja vajna, a nie «spiecapieracyja».
DW vyrašyla apublikavać z joj intervju jak sviedčannie maci, jakaja stracila syna ŭ vajnie suprać Ukrainy, jakuju viadzie Rasija.
Haloŭny hieroj intervju robić vykazvanni ab pryčynach vajny, jakija supiarečać sučasnamu stanu rečaŭ. Alie DW vyrašyla pakinuć ich u tekscie. Hetyja zajavy jaskrava śviedčać pra šmathadovuju pracu rasiejskaj dziaržaŭnaj prapahandy.
DW: Natallia, jak ty siabie adčuvaješ?
Natallia: Vieĺmi ciažka, vieĺmi baliuča. Alie ja nie vinavataja, syna mnie nichto nie viernie.
Jak Jaŭhien staŭ kantraktnikam?
Adrazu paslia ekzamienaŭ 2014 hoda pajšoŭ u armiju. Jon pryjšoŭ u spiecpadrazdzialiennie vajskovaj vyviedki HRU. U toj čas jamu prapanavali kantrakt. Niejak ja jaho adhavaryŭ, bo heta aznačala jechać u prabliemnyja miescy.
Potym zviarnuŭsia ŭ milicyju i pracavaŭ u službie biaspieki. Alie praca jamu nie spadabalasia, i tamu jon usio ž pasprabavaŭ hety kantrakt. Jaho adrazu pryniali, i ŭ nas byŭ toĺki adzin viečar, kab razvitacca. Jaŭhien služyŭ u Nacyjanaĺnaj hvardyi. Jamu heta vieĺmi spadabalasia, i jon staŭ kiraŭnikom hrupy. Jon razahnaŭ demanstracyi ŭ Maskvie.
U 2017 hodzie ŭ jaho naradziŭsia syn. Žonku viedaje jašče z časoŭ služby biaspieki. Jana pierajechala da jaho ŭ Maskvu, dzie i pažanilisia.
Jak pačalasia historyja Ukrainy?
Bylo heta ŭ kancy studzienia, kalia 25-ha i 26-ha. Moj syn pateliefanavaŭ i skazaŭ, što ich nakiroŭvajuć u Smaliensk (horad na zachadzie Rasii, dzieści ŭ 80 kilamietrach ad miažy z Bielarussiu — red.) na manieŭry z Bielarussiu. JA jamu kažu: "Ty chlusiš? Jakija manieŭry?" JA šukaŭ u internecie, i sapraŭdy byli manieŭry z Bielarussiu, alie jany skončylisia. JA praciahvaŭ šukać i chacieŭ daviedacca, dzie my vajujem. Pra Ukrainu navat nie dumaŭ. Toĺki na nastupny dzień ja ŭspomniŭ, što va Ukrainie chvaliavanni.
Značyć, vy viedali, što vašaha syna nie adpraviać na manieŭry?
Tak. JA skazaŭ Jaŭhienu, što ja nie durny i nie dumaju, što jon jedzie ŭ Smaliensk. JA dasliedavaŭ daliej i zrazumieŭ, što jon jedzie va Ukrainu.
Viadoma, ja chacieŭ jaho adhavaryć. JA skazaŭ, što, moža, jon nie vierniecca. Jon adkazaŭ: "Što krucišsia?" Jon zusim nie viedaŭ, kudy jaho nakiroŭvajuć. Ci to im pramyli mazhi nastoĺki, što jany dumali, što iduć na manieŭry, ci to jon viedaŭ i nie moh sabie ŭjavić, što tam budzie takaja kryvavaja laznia. Napeŭna, nichto pra heta nie dumaŭ, navat sam Pucin.
Vy padtrymlivali suviaź paslia?
Jon vyjechaŭ 13 liutaha. JA žartam spytaŭ u jaho, jak jamu padabajecca Smaliensk i što tut jesci. Jon zasmiajaŭsia i skazaŭ, što ŭsio dobra.
Apošni raz jon vychodziŭ na suviaź ranicaj 24 liutaha, kali ŭsio pačalosia. Praz WhatsApp siabra skazaŭ: «Mama, vajna pačalasia». JA skazaŭ: «Synok, ja hliadžu heta pa telievizary». Jon skazaŭ: «Ujavicie sabie, na miažy zabili celuju kampaniju našych chlopcaŭ».