Met deze deal, maakt Biden de Europeanen van streek

Wereld Clemens Wergin | Wat de VS, Groot-Brittannië en Australië woensdag onthulden was meer dan alleen een aankondiging dat de Australische marine in de toekomst de allernieuwste technologie voor nucleaire onderzeeërs van de VS zal krijgen. In feite was het een strategische opwaardering van Australië tot een partner van de VS op hetzelfde niveau als het VK, het enige land dat tot dusver toegang heeft gekregen tot deze VS-technologie. WELT auteur Clemens Wergin Bron: Martin U.K. Lengemann/ WELT© Martin U.K. Lengemann/ WELT WELT auteur Clemens Wergin Bron: Martin U.K. Lengemann/ WELT En het was een boodschap van de Amerikanen aan China die na het debacle in Afghanistan wel eens over tijd had kunnen zijn: wij staan achter onze bondgenoten in de Indo-Pacific regio, en Chinese intimidatie van westerse bondgenoten in de regio zal met vastberadenheid worden beantwoord. Australië is inderdaad al enige tijd het slachtoffer van extreme Chinese intimidatie, bedoeld om Australië op één lijn te brengen met de Chinese belangen. Joe Biden steunt nu de Australische regering - en integreert het land ook meer in de beheersingsstrategie tegen het steeds agressievere regime in Peking. Transatlantisch front tegen China Een dergelijk signaal van vastberadenheid tegenover de machthebbers in China is alleen maar toe te juichen - ware het niet dat de nieuwe alliantie aanzienlijke collaterale schade heeft veroorzaakt. De Franse minister van Buitenlandse Zaken Jean-Yves Le Drian spreekt van een "mes in de rug"; Parijs had immers vijf jaar geleden onderhandeld over een contract voor de levering van onderzeeërs aan Australië en zag het land als de hoeksteen van zijn eigen strategie in de Indo-Pacifische regio. Parijs is dienovereenkomstig snibbig. "Het is veelzeggend dat de regering-Biden niets heeft gedaan om deze klap, die zij Frankrijk willens en wetens heeft toegebracht, op te vangen", zegt bijvoorbeeld Gérard Araud, voormalig Frans ambassadeur in Washington. "Geen overleg, geen betrokkenheid, geen compensatie." De Franse minister van Buitenlandse Zaken beschuldigde Washington van een gebrek aan strategische coherentie omdat Parijs eenvoudigweg werd uitgesloten van de nieuwe alliantie. Dit kan niet zomaar terzijde worden geschoven. Men kan niet aan de ene kant druk uitoefenen op de Europeanen voor een gemeenschappelijke beheersingsstrategie tegen Peking - en dan bij de eerste de beste gelegenheid belangrijke Europese partners zoals Frankrijk onder de bus gooien. Op een bepaalde manier gaat dit de strategische effecten tegen die de overeenkomst met Australië had moeten hebben, omdat het een verenigd transatlantisch front tegen Peking bemoeilijkt. Biden had na het tumultueuze presidentschap van Trump in hoogdravende bewoordingen een nieuw tijdperk van samenwerking in de trans-Atlantische relatie beloofd. Zijn daden spreken een andere taal, of het nu gaat om de terugtrekking uit Afghanistan, de nieuwe defensiedeal met Australië of de voortdurende beperkingen voor Europeanen om de VS binnen te komen. Biden vergokt daarmee een groot deel van het krediet dat de Europeanen hem na zijn verkiezing hadden toegekend.