Roy Cohn: Deze gewetenloze advocaat heeft Donald Trump gecreëerd

WAZ Roy Cohn: Deze gewetenloze advocaat heeft Donald Trump gecreëerd Artikel door Dirk Hautkapp • 1 dag • 4 minuten leestijd Nooit rechtvaardigen. Geef nooit een nederlaag toe. Ontken alles. Ga altijd in de aanval. Dat was het leidende motto van Donald Trumps surrogaatvader Roy Cohn. De oogverblindende New Yorkse advocaat, die in de jaren zeventig de toen nog onervaren zoon van een vastgoedondernemer ontmoette, vormde Trump tot wat hij nu is: een elleboog-aan-elleboog-rechtse populist die alles ondergeschikt maakt aan het behoud van de macht. De Republikeinse presidentskandidaat wilde bovendien juridisch voorkomen dat er een Hollywoodfilm over hen zou komen vanwege een lelijke verkrachtingsscène kort voor de verkiezingen. Tevergeefs. ‘The Apprentice’ (dezelfde naam als de populaire tv-serie Trumps) verschijnt vrijdag in de bioscopen in de VS. En dus keert de vraag terug naar de agenda: hoeveel van Roy Cohn, een van de meest snode figuren uit de recente Amerikaanse geschiedenis, zit in Donald Trump? Roy Cohn werkte voor dubieuze maffiafiguren Hier is een citaat uit de Washington Post: “Cohn leerde Trump hoe hij macht moest gebruiken en angst moest creëren met de formule: aanvallen, tegenaanvallen, nooit excuses aanbieden.” Toen hij nog midden twintig was, werd Cohn stafchef van de beruchte Republikeinse senator Joseph McCarthy. De anticommunistische agitatie, waarvan duizenden leden, hun carrière moesten opgeven of naar de gevangenis gingen, vertegenwoordigt een van de donkerste Amerikaanse hoofdstukken van de vorige eeuw. McCarthy kwam onder de aandacht van de excentrieke kikkerpoppenverzamelaar omdat hij er als agressieve aanklager mede voor zorgde dat Julius en Ethel Rosenberg in 1953 ter dood werden veroordeeld wegens spionage voor de Sovjet-Unie. Cohn werkte ook voor presidenten Richard Nixon en Ronald Reagan. Later, met uitstekende connecties in de boven- en onderwereld van New York, nam hij juridische mandaten op zich voor dubieuze maffiafiguren, het plaatselijke aartsbisdom, de eigenaren van de legendarische club “Studio 54” en Aristoteles Onassis in de echtscheidingsoorlog tegen Jackie (Kennedy) . Hoe Roy Cohn de mentor van Donald Trump werd De paden van Cohn en Trump kruisten elkaar onder het sterrenbeeld racisme. In de jaren zeventig werd Trumps vader Fred aangeklaagd wegens praktijken die de zwarten in zijn huurkazernes in Brooklyn en Queens duidelijk discrimineerden, waardoor het bedrijf kapot had kunnen gaan. Donald Trump, toen 27, kreeg van zijn vader de opruimwerkzaamheden toevertrouwd. Cohn nam de zaak over. Zijn strategie was om een ​​tegenzaak aan te spannen voor $ 100 miljoen. Hij beschuldigde de staat ervan de reputatie van Trump te schaden. De zaak eindigde in een schikking – zonder schuldbekentenis. Donald Trump was diep onder de indruk: “Hij was wreed tegen anderen voor mijn bescherming.” De verbinding werd meer. Cohn nam ‘Donnieboy’ onder zijn hoede, werkte voor hem als deuropener (voor mediatsaar Rupert Murdoch), publicist (roddelverhalen in de ‘New York Post’) en adviseur in alle situaties. Cohn werkte het huwelijkscontract van Trump uit met zijn eerste vrouw Ivana Winklmayr. Daarover gesproken: de verkrachting die in de film ‘The Apprentice’ wordt getoond, werd eerst onder ede betuigd door de latere Ivana Trump en werd later ingetrokken. Trump zelf ontkende natuurlijk alles. Het tijdschrift ‘Esquire’ zei ooit: ‘Cliënten die hun echtgenoten willen vermoorden, een zakenpartner willen martelen of de regering willen tegenwerken, huren Roy Cohn in, de wetshandhaver.’ Dit is precies waar wijlen Donald Trump naar verlangde. Een homoseksuele Jood die zich verzette tegen homoseksuelen en berucht was vanwege antisemitische aanvallen Toen in zijn eerste ambtsjaar in 2017 vooral het ministerie van Justitie onder Jeff Sessions zijn bevelen niet wilde opvolgen, verzuchtte de 45e president van de Verenigde Staten intern: “Waar is mijn Roy Cohn?” Cohn bereikte de culturele Olympus dankzij de succesvolle auteur Tony Kushner. Zijn Broadway-kassucces 'Angels in America', dat slechts vier jaar na de dood van Cohn in première ging, bevat de scène waarin de aanklager zegt dat hij Ethel Rosenberg graag zelf de fatale schok had willen geven in de elektrische stoel. "Waarom? Omdat ik verraders en communisten haat. Was het legaal? Fuck legaal. Ben ik een aardig persoon? Lekker balen.” Halverwege de jaren tachtig voelde Roy Cohn, homoseksueel maar geagiteerd tegen homoseksuelen, joods maar berucht vanwege antisemitische uitbarstingen, de keerzijde van het Faustiaanse pact met ‘DT’. Hij werd ziek door AIDS en alleen door zijn contacten met de Reagans werd hij in een speciaal programma met levensverlengende AZT-therapie geplaatst, dat destijds onbetaalbaar was voor normale AIDS-patiënten. Trump hield zich echter op afstand – aids is niet goed voor de reputatie en de zakenwereld – en sloeg jaren later zijn mentor weg, die tot het einde toe uit schaamte had beweerd dat het leverkanker was.