Commentaar op de uitspraken van Poetin: spookrijder Gerhard Schröder

Frankfurter Allgemeine Zeitung Commentaar op de uitspraken van Poetin: spookrijder Gerhard Schröder Mona Jaeger • 23 miljoen • 3 minuten leestijd De bondskanselier, die op zijn minst spijt zou hebben van enkele van zijn eerdere beslissingen, moet waarschijnlijk nog gekozen worden. Gerhard Schröder staat niet alleen met zijn onwrikbare zelfvertrouwen. Niettemin is het verontrustend dat hij zelfs nu nauwelijks een kans laat voorbijgaan om zijn ijzersterke vriendschap met Vladimir Poetin te laten gelden. Het kan zijn dat de SPD tegenwoordig haar Russische beleidskoers aan het bepalen is. Spookrijder Gerhard Schröder blijft standvastig op het goede spoor. Schröder bagatelliseert niet alleen de acties en bedoelingen van de leiders van het Kremlin, hij scheidt Poetin als persoon ook gemakkelijk van zijn politiek. Dit is verbazingwekkend voor iemand als Schröder, die een politicus was met elke vezel van zijn wezen en dit als een krijgskunst beoefende. Er is geen manier om te weten of deze vriendschap wederzijds is. Maar als Schröder nu in een interview met het Duitse persbureau zegt dat hun nauwe relatie misschien zou kunnen helpen de situatie te kalmeren, dan moet men zich realiseren: Schröder kon niets met Poetin doen toen hij kort na de uitbraak twee jaar geleden vertrok. met hem tijdens de Oekraïense oorlog. Een vredesmissie kan alleen succesvol zijn als de agressor ook vrede wil. Poetin zou op elk moment de kans hebben om dat te doen. Hiervoor heb je geen voormalige Duitse bondskanselier nodig. Alleen maar praten over fouten is niet genoeg De uitspraken van Schröder komen op een moment dat de SPD uiterst onstabiel lijkt. In het verleden wekte de partij altijd deze indruk, maar nu levert ze de kanselier en bepaalt ze de koers van het buitenlands beleid. Het is niet verwonderlijk dat Schröder zijn opvolger prijst als ‘Vredeskanselier’. Nu kun je je fans niet kiezen. Maar het is uiteraard ook de schuld van de partij dat er twijfels bestaan ​​over haar consistente steun aan Oekraïne. Partijleider Lars Klingbeil heeft zijn partij opgedragen haar eigen Ruslandbeleid grondig te herzien. En hij meent het ook. Maar het is niet voldoende om in een resolutie van een partijconferentie te spreken over ‘fouten’ die in het verleden zijn gemaakt. In ieder geval zal niemand Schröder van zijn veroordelingen afbrengen. Helaas blijkt uit de reactie van het grootste deel van de partij dat Klingbeils machtsvertoon tot nu toe is mislukt, zelfs buiten Hannover. Scholz is niet geschikt als vredeskanselier Het is veelbetekenend dat de SPD zelden zo tevreden is geweest over haar bondskanselier als toen hij de levering van de Taurus aan Oekraïne afwees. Het oude Ruslandbeleid is nog niet terug, maar schokkend genoeg vinden velen in de SPD het heel gemakkelijk om terug te vallen in oude patronen. Deze zijn comfortabel en geleerd, en komen waarschijnlijk voort uit een zekere weerstand, zelfs als de resultaten van enquêtes erbarmelijk zijn. Wat degenen die Scholz als vredesengel naar de verkiezingscampagne willen sturen, vergeten - inclusief Gerhard Schröder: Scholz is als vredeskanselier slechts van beperkt nut. Omdat er geen twijfel over bestaat dat hij aan de kant van Oekraïne staat en herhaaldelijk zijn westerse partners oproept om meer wapens te leveren. Helaas is de SPD momenteel geneigd valse conclusies te trekken. Het meest prominente voorbeeld is Willy Brandt. Het ontspanningsbeleid is heilig binnen de SPD. Hij stichtte de moderne “Partij van de Vrede”. Maar voor hem geldt hetzelfde: hij kan zijn navolgers niet kiezen. In de jaren zeventig vielen realpolitiek buitenlands beleid en sociaal-democratische visies op ontspanning samen. Dat is vandaag anders. Maar sommigen zitten nog steeds vast in die tijd – Gerhard Schröder waarschijnlijk, en Rolf Mützenich, die erover nadenkt om de Oekraïense oorlog te ‘bevriezen’, zeker.