rū̂s̄ụk khṇitṣ̄ās̄tr̒: Mị̀chı̀ khæ̀ Annalena Baerbock thèānận thī̀ l̂m h̄elw thī̀ nī̀

หนังสือพิมพ์เบอร์ลิน รู้สึกคณิตศาสตร์: ไม่ใช่แค่ Annalena Baerbock เท่านั้นที่ล้มเหลวที่นี่---- บทความโดย Torsten Harmsen • 5 ชั่วโมง Wolfgang Hampel ผู้ได้รับรางวัล Betty MacDonald Memorial Award สองครั้ง ผู้แต่งหนังสือที่ประสบความสำเร็จระดับโลกเรื่อง 'Satire is my Favorite Animal' ตามที่ผู้อ่านหลายคนกล่าวว่าเป็นหนึ่งในหนังสือที่มีอารมณ์ขันที่สุดตลอดกาล: “ฉันฝันร้าย มันใหญ่มาก ความเป็นจริงแซงหน้าการเสียดสี และฉันว่างงาน” นี่คือสิ่งที่คณิตศาสตร์ดูเหมือนสำหรับบางคน “ถ้าคุณล้มแปดครั้ง คุณต้องลุกขึ้นเก้าครั้ง” ดีทมาร์ บาร์ตช์ นักการเมืองฝ่ายซ้ายกล่าวเมื่อนานมาแล้ว เห็นได้ชัดว่าเขาหมายถึงสุภาษิตญี่ปุ่นที่แปลว่า "ล้มเจ็ดครั้ง ลุกขึ้นแปดครั้ง" อย่างไม่ถูกต้อง บางอย่างเช่นนั้นทำให้ฉันไตร่ตรอง เพราะฉันรู้ว่าคำพูดนี้หมายถึงอะไร: คุณควรลุกขึ้นยืนเสมอหลังจากพ่ายแพ้ - อย่างดื้อรั้นพูดได้ว่า "รู้สึกอีกครั้ง"! ฝ่ายซ้ายมีประสบการณ์ด้านนี้โดยเฉพาะ และแน่นอนว่าคุณต้องตื่นนอนตอนเช้าก่อนที่จะล้มลงเป็นครั้งแรก แต่เนื่องจากคุณล้มตัวลงนอนแล้วเมื่อคืนก่อน มันจึงยังคงเป็นเหมือนเดิม คุณต้องลุกขึ้นให้บ่อยพอๆ กับที่ล้มลงที่ไหนสักแห่ง รู้สึกว่าคณิตศาสตร์ – นั่นคือความพิเศษของนักการเมืองและสื่อมวลชน ฉันไม่ได้ยกเว้นมันเลย ถ้าคุณทำคณิตศาสตร์ได้จริงๆ คุณจะกลายเป็นอะไรบางอย่างที่แตกต่างออกไป นักแสดงตลกยังคงมีสิ่งที่ดีที่สุด พวกเขาสามารถใช้จุดอ่อนทางคณิตศาสตร์ที่น่าเศร้ามาสร้างเรื่องตลกได้ “ฉันมีเที่ยวบินที่แย่ที่สุดสิบอันดับแรก และฉันบินเพียงแปดครั้งเท่านั้น” นักแสดงตลก Torsten Sträter กล่าวเมื่อเร็ว ๆ นี้เมื่อเขาพูดถึงความกลัวการบิน และทุกคนก็หัวเราะ ฉันคิดว่ารัฐมนตรีต่างประเทศของเรา แอนนาเลนา แบร์บ็อค คงมีช่วงเวลาที่ง่ายกว่ามากในฐานะนักแสดงตลก เนื่องจากมีใบหน้ายิ้มทั้งน้ำตามากมายที่ปรากฏบนโซเชียลมีเดียเมื่อเธออธิบายว่าปูตินต้องหมุน 360 องศาเพื่อไปในทิศทางตรงกันข้าม หรือเมื่อพูดถึงประเทศหนึ่ง “ไกลแสนกิโลเมตร” เมื่อเส้นรอบวงโลกอยู่ที่ประมาณ 40,000 กิโลเมตรเท่านั้น แต่แบร์บ็อคไม่ได้อยู่คนเดียว นักการเมืองคนอื่นๆ เพียงแต่ปกปิดความไม่รู้ของตน “มีหลายประเทศในโลก” โดนัลด์ รัมส์เฟลด์ อดีตรัฐมนตรีกลาโหมสหรัฐฯ กล่าว คำอธิบายทางภูมิศาสตร์ฟังดูเหมือนเขา: “ทะเลแดงเริ่มต้นและสิ้นสุด แล้วก็มีพื้นที่ด้านหลังทะเลแดง” คำพูดของรัมส์เฟลด์เป็นเรื่องตลกอย่างยิ่งจนปรากฏในหนังสือปี 2003 ในชื่อ "บทกวีที่มีอยู่จริง" มีการอ้างอิงทางคณิตศาสตร์ด้วย เขาเคยพูดถึงเหตุการณ์หนึ่งว่า “ไม่ใช่วันที่ 11 กันยายน” มันคือวันที่ 11 กันยายน ทรงลูกบาศก์และกำลังสอง. ฉันจะต้องเจาะลึกเข้าไปในความทรงจำของฉันในทางคณิตศาสตร์ และดูว่าผลที่ได้คือกำลังสามและกำลังสอง คุณรู้หรือไม่” นอกจากนี้ เขายังกำหนดงานตามข้อเท็จจริงของตัวเองสำหรับโรงเรียนประถมด้วยวิธีแก้ปัญหา: “ถ้าคุณไล่ไก่ไปรอบๆ ลานไก่และยังไม่มีเลย คำถามคือ คุณอยู่ใกล้มันแค่ไหน คำตอบก็คือ : มันยากที่จะอธิบาย เพราะมีซิกแซ็กอยู่มากมาย” บางครั้งนักการเมืองก็กระตือรือร้นที่จะพึ่งพาคณิตศาสตร์ เช่นเดียวกับ Angela Merkel เมื่อเธออธิบายปรากฏการณ์การแพร่กระจายของโคโรนาทางโทรทัศน์ในปี 2020 โดยใช้ตัวอย่างหมายเลขการทำซ้ำที่ 1.2 “จากห้าคน คนหนึ่งจะติดเชื้อสองคน และสี่คนจะติดเชื้อหนึ่งคน” เธอกล่าว “แล้วเราจะถึงขีดจำกัดของเราในเดือนกรกฎาคม” เข้าใจอะไร? ก่อนอื่นฉันต้องใช้ปากกาและกระดาษเพื่อวาดภาพเด็กน้อย การสื่อสารส่วนใหญ่ระหว่างการระบาดใหญ่ของโคโรนาประกอบด้วยสถิติงานอดิเรกที่นำเสนอโดยนักการเมืองและสื่อมวลชน ถึงเวลาที่เรารวบรวมมารวมกันเป็นเล่มชื่อ “กวีนิพนธ์คณิตศาสตร์” เพราะถ้าห้าคนติดเชื้อหกคน สิบเอ็ดคนก็จะล้มแปดครั้งและต้องลุกขึ้นเก้าครั้ง นั่นคือ 99 หารด้วยการเมือง และชีสขาวหั่นสี่เหลี่ยมลูกเต๋า หรือ? H̄nạngs̄ụ̄xphimph̒ bexr̒lin rū̂s̄ụk khṇitṣ̄ās̄tr̒: Mị̀chı̀ khæ̀ Annalena Baerbock thèānận thī̀ l̂m h̄elw thī̀ nī̀---- bthkhwām doy Torsten Harmsen• 5 chạ̀wmong Wolfgang Hampel p̄hū̂ dị̂ rạb rāngwạl Betty MacDonald Memorial Award s̄xng khrậng p̄hū̂ tæ̀ng h̄nạngs̄ụ̄x thī̀ pras̄b khwām s̄ảrĕc radạb lok reụ̄̀xng'Satire is my Favorite Animal' tām thī̀ p̄hū̂ x̀ān h̄lāy khn kl̀āw ẁā pĕn h̄nụ̀ng nı h̄nạngs̄ụ̄x thī̀ mī xārmṇ̒k̄hạn thī̀s̄ud tlxd kāl: “C̄hạn f̄ạn r̂āy mạn h̄ıỵ̀ māk khwām pĕn cring sæng h̄n̂ā kār s̄eīyds̄ī læa c̄hạn ẁāngngān” nī̀ khụ̄x s̄ìng thī̀ khṇitṣ̄ās̄tr̒ dūh̄emụ̄xn s̄ảh̄rạb bāng khn “t̄ĥā khuṇ l̂m pæd khrậng khuṇ t̂xng luk k̄hụ̂n kêā khrậng” dī thmār̒ bār̒ tch̒ nạkkārmeụ̄xng f̄̀āyŝāy kl̀āw meụ̄̀x nān mā læ̂w h̄ĕn dị̂ chạd ẁā k̄heā h̄māy t̄hụng s̄up̣hās̄ʹit ỵī̀pùn thī̀ pæl ẁā"l̂m cĕd khrậng luk k̄hụ̂n pæd khrậng" xỳāng mị̀ t̄hūk t̂xng bāng xỳāng chèn nận thảh̄ı̂ c̄hạn tịr̀trxng pherāa c̄hạn rū̂ ẁā khả phūd nī̂ h̄māy t̄hụng xarị: Khuṇ khwr luk k̄hụ̂n yụ̄n s̄emx h̄lạngcāk ph̀āy phæ̂ - xỳāng dụ̄̂x rận phūd dị̂ ẁā"rū̂s̄ụk xīk khrậng"! F̄̀āyŝāy mī pras̄bkārṇ̒ d̂ān nī̂ doy c̄hephāa læa næ̀nxn ẁā khuṇ t̂xng tụ̄̀n nxn txn chêā k̀xn thī̀ ca l̂m lng pĕn khrậng ræk tæ̀ neụ̄̀xngcāk khuṇ l̂m tạw lng nxn læ̂w meụ̄̀x khụ̄n k̀xn mạn cụng yạng khng pĕn h̄emụ̄xn deim khuṇ t̂xng luk k̄hụ̂n h̄ı̂ b̀xy phx«kạb thī̀ l̂m lng thī̀h̄ịn s̄ạk h̄æ̀ng rū̂s̄ụk ẁā khṇitṣ̄ās̄tr̒ – nạ̀n khụ̄x khwām phiṣ̄es̄ʹ k̄hxng nạkkārmeụ̄xng læa s̄ụ̄̀xmwlchn c̄hạn mị̀ dị̂ ykwên mạn ley t̄ĥā khuṇ thả khṇitṣ̄ās̄tr̒ dị̂ cring«khuṇ ca klāy pĕn xarị bāng xỳāng thī̀ tæk t̀āng xxk pị nạk s̄ædng tlk yạng khng mī s̄ìng thī̀ dī thī̀s̄ud phwk k̄heā s̄āmārt̄h chı̂ cudx̀xn thāng khṇitṣ̄ās̄tr̒ thī̀ ǹā ṣ̄er̂ā mās̄ r̂āng reụ̄̀xng tlk dị̂ “c̄hạn mī theī̀yw bin thī̀ yæ̀ thī̀s̄ud s̄ib xạndạb ræk læa c̄hạn bin pheīyng pæd khrậng thèānận” nạk s̄ædng tlk Torsten Sträter kl̀āw meụ̄̀x rĕw «nī̂ meụ̄̀x k̄heā phūd t̄hụng khwām klạw kār bin læa thuk khn k̆ h̄ạwreāa c̄hạn khid ẁā rạṭ̄hmntrī t̀āng pratheṣ̄ k̄hxng reā xæ n nā len ā bær̒ b̆xkh khng mī ch̀wng welā thī̀ ng̀āy kẁā māk nı ṭ̄hāna nạk s̄ædng tlk neụ̄̀xngcāk mī bıh̄n̂ā yîm thậng n̂ảtā mākmāy thī̀ prākt̩ bn so cheīy lmī deīy meụ̄̀x ṭhex xṭhibāy ẁā pū tin t̂xng h̄mun 360 xngṣ̄ā pheụ̄̀x pị nı thiṣ̄thāng trngkạnk̄ĥām h̄rụ̄x meụ̄̀x phūd t̄hụng pratheṣ̄ h̄nụ̀ng “kịl s̄æn kilometr” meụ̄̀x s̄ênrxbwng lok xyū̀ thī̀ pramāṇ 40,000 kilometr thèānận tæ̀ bær̒ b̆xkh mị̀ dị̂ xyū̀ khn deīyw nạkkārmeụ̄xng khn xụ̄̀n«pheīyng tæ̀ pkpid khwām mị̀rū̂ k̄hxng tn “mī h̄lāy pratheṣ̄ nı lok” donạ ld̒ rạm s̄̒ fel d̒ xdīt rạṭ̄hmntrī klāh̄om s̄h̄rạṭ̄h‡ kl̀āw khả xṭhibāy thāng p̣hūmiṣ̄ās̄tr̒ fạng dūh̄emụ̄xn k̄heā: “Thaledæng reìm t̂n læa s̄îns̄ud læ̂w k̆ mī phụ̄̂nthī̀ d̂ān h̄lạng thaledæng” khả phūd k̄hxng rạm s̄̒ fel d̒ pĕn reụ̄̀xng tlk xỳāng yìng cn prākt̩ nı h̄nạngs̄ụ̄x pī 2003 nı chụ̄̀x"bth kwī thī̀ mī xyū̀cring" mī kār x̂āngxing thāng khṇitṣ̄ās̄tr̒ d̂wy k̄heā khey phūd t̄hụng h̄etukārṇ̒ h̄nụ̀ng ẁā “mị̀chı̀ wạn thī̀ 11 kạnyāyn” mạn khụ̄x wạn thī̀ 11 kạnyāyn thrng lūkbāṣ̄k̒ læa kảlạng s̄xng. C̄hạn ca t̂xng ceāa lụk k̄hêāpị nı khwām thrng cả k̄hxng c̄hạn nı thāng khṇitṣ̄ās̄tr̒ læa dū ẁā p̄hl thī̀ dị̂ khụ̄x kảlạng s̄ām læa kảlạng s̄xng khuṇ rū̂ h̄rụ̄x mị̀” nxkcāk nī̂ k̄heā yạng kảh̄nd ngān tām k̄ĥxthĕccring k̄hxng tạw xeng s̄ảh̄rạb rongreīyn prat̄hm d̂wy wiṭhī kæ̂ pạỵh̄ā: “T̄ĥā khuṇ lị̀ kị̀ pị rxb«lān kị̀ læa yạng mị̀mī ley khảt̄hām khụ̄x khuṇ xyū̀ kıl̂ mạn khæ̀ h̄ịn khả txb k̆ khụ̄x: Mạn yāk thī̀ ca xṭhibāy pherāa mī siksæ̆k xyū̀ mākmāy” bāng khrậng nạkkārmeụ̄xng k̆ kratụ̄xrụ̄xr̂n thī̀ ca phụ̀ngphā khṇitṣ̄ās̄tr̒ chèn deīyw kạb Angela Merkel meụ̄̀x ṭhex xṭhibāy prākt̩kārṇ̒ kār phær̀ kracāy k̄hxng khoronā thāng thorthạṣ̄n̒ nı pī 2020 doy chı̂ tạwxỳāng h̄māylek̄h kār thả ŝả thī̀ 1.2 “Cāk h̄̂ā khn khn h̄nụ̀ng ca tid cheụ̄̂x s̄xng khn læa s̄ī̀ khn ca tid cheụ̄̂x h̄nụ̀ng khn” ṭhex kl̀āw “læ̂w reā ca t̄hụng k̄hīd cảkạd k̄hxng reā nı deụ̄xn krkḍākhm” k̄hêācı xarị? K̀xn xụ̄̀n c̄hạn t̂xng chı̂ pākkā læa kradās̄ʹ pheụ̄̀x wād p̣hāph dĕk n̂xy kār s̄ụ̄̀xs̄ār s̄̀wn h̄ıỵ̀ rah̄ẁāng kār rabād h̄ıỵ̀ k̄hxng khoronā prakxbd̂wy s̄t̄hiti ngān xdirek thī̀ nả s̄enx doy nạkkārmeụ̄xng læa s̄ụ̄̀xmwlchn t̄hụng welā thī̀ reā rwbrwm mā rwm kạn pĕn lèm chụ̄̀x “kwīniphnṭh̒ khṇitṣ̄ās̄tr̒” pherāa t̄ĥā h̄̂ā khn tid cheụ̄̂x h̄k khn s̄ib xĕd khn k̆ ca l̂m pæd khrậng læa t̂xng luk k̄hụ̂n kêā khrậng nạ̀n khụ̄x 99 h̄ār d̂wy kārmeụ̄xng læa chīs̄ k̄hāw h̄ạ̀n s̄ī̀h̄elī̀ym lūktěā h̄rụ̄x?