درگیری خاورمیانه و چپ: جودیت باتلر قتل عام حماس را "مقاومت مسلحانه" توصیف می کند

دیلی میرر درگیری خاورمیانه و چپ: جودیت باتلر قتل عام حماس را "مقاومت مسلحانه" توصیف می کند. توسط گریت بارتلز • 5 ساعت این فیلسوف آمریکایی در پاریس صحبت می کند که حملات 7 اکتبر نه تروریستی بود و نه ضد یهود، بلکه صرفاً یک حمله - احتمالاً مشروع - به اسرائیلی ها بود. اندکی پس از 7 اکتبر، فیلسوف و نظریه‌پرداز جنسیتی آمریکایی، جودیت باتلر، که در سال 1956 در ایالات متحده و در یک زوج مجارستانی-روسی-یهودی به دنیا آمد، مقاله‌ای در "London Review of Books" درباره کشتارهای حماس و خشونت منتشر شده نوشت. او در خاورمیانه و تلاش کرد تا آن را زمینه سازی کند، نه بدون اینکه مدام در مورد «حکومت استعماری» خشونت آمیز اسرائیل صحبت کند، حداقل اعتراف کرد: «در واقع، من خشونت اعمال شده توسط حماس را بدون قید و شرط محکوم می کنم. این یک قتل عام وحشتناک و نفرت انگیز بود. این اولین واکنش من بود و همچنان باقی است.» او این محدودیت را یکشنبه در پانتین، یکی از بانلیه‌های پاریس، طی بحثی در پادکست ویدیویی "Paroles d'Honneur" اعمال کرد. در یک ضبط دو دقیقه‌ای از پروفسور سخنوری در برکلی که از روز دوشنبه در رسانه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود، می‌توانید ببینید و بشنوید که چگونه حملات حماس یک «قیام»، «یک اقدام مقاومت مسلحانه» بود. باتلر می گوید اگر می خواهید "صادق و از نظر تاریخی دقیق" باشید، باید بگویید. خشونت علیه فلسطینیان و در ادامه: «این یک حمله تروریستی، نه یک حمله یهودی ستیزانه، بلکه علیه اسرائیلی‌ها بود.» در اینجا نیز به طور خلاصه توضیح می‌دهد که همه چیز برای او ترسناک و وحشتناک بوده است. اما اگر خشونت‌هایی را که در طول دهه‌ها علیه فلسطینی‌ها انجام شده را در نظر نگیرد، «احمق» خواهد بود. او بیشتر استدلال می‌کند که در اینجا یک دستگاه سرکوب خشونت‌آمیز، یک وضعیت انقیاد وجود دارد، و اینکه آیا کسی «طرفدار یا مخالف مقاومت مسلحانه» است، «حافظ یا علیه حماس، اما اجازه دهید حداقل آن چیزی را مقاومت مسلحانه بنامیم». اساساً، در این رویداد که توسط دو سازمان یهودی چپ و کانال ویدیویی بومی-پسااستعماری Paroles d'Honneur سازماندهی شد، باتلر فقط اندکی پس از 7 اکتبر مقاله خود را ادامه داد. برای نام بردن از ظلم هایی که می بینم، مجبور نیستم با آن چهره یا آن نام همذات پنداری کنم. جودیت باتلر این در مورد ممنوعیت زمینه سازی، در مورد نسبی سازی ظاهرا مرتبط با قتل عام حماس (باتلر هر دوی اینها را بلافاصله انجام داد)، در مورد خشم اخلاقی که عمدتاً توسط رسانه ها مورد سوء استفاده قرار می گیرد، که کوتاه و بیش از حد سطحی است. همه اینها همیشه منجر به جملاتی مانند این می شود: "ما فقط می خواهیم تاریخ خشونت، غم و غصه و خشم را بدانیم که توسط اسرائیلی ها زندگی می کنند." یا اینکه جنایات، یعنی همان اسرائیلی ها، علیه افرادی نیز انجام شده است، "که مانند آنها نیستند." من من مجبور نیستم با آن چهره یا آن اسم همذات پنداری کنم تا از ظلم هایی که می بینم نام ببرم.» واضح بود که زمان چنین مقاله ای با عنوان عجیب «قطب نما» اندکی پس از 7 اکتبر چندان خوب به نظر نمی رسید، زیرا شوک بسیار عمیق بود. بدتر از آن تنزل اسراییل به یک "دولت استعماری"، "دولت آپارتاید" است که باتلر بدون هیاهو به راه انداخت و نادیده گرفتن حماس به عنوان دستگاه سرکوبگر چند میلیون دلاری خود در نوار غزه است که می تواند وارد جنگ شود. نه از یهودستیزی، نه از دویست گروگان، نه از هدف بسیاری از گروه ها و دولت های عربی و همچنین ایران برای محو اسرائیل خبری نیست. حمله مشروع حماس؟ و اکنون هفتم اکتبر نه یک حمله تروریستی، نه یک حمله یهودستیزانه، بلکه یک حمله کاملاً مشروع به اسرائیل، به یک دستگاه سرکوبگر دولتی بود؟ آیا گروگانگیری نیز به عنوان یک اقدام مقاومت مشروع است؟ باید از بی اهمیت جلوه دادن خطرناک، حتی سفید کردن، صحبت کرد و نه صرفاً اراده گزینشی. شما می توانید اجازه دهید باتلر صحبت کند. اما با توجه به برجستگی و شهرت آنها، اظهارات آنها نه تنها بیشتر با چپ پسااستعماری طنین انداز می شود، بلکه بدون زمینه در صنعت فرهنگی که در حال حاضر به شدت از هم پاشیده شده است، طوطی وار است. «مقاومت اغلب به اهداف نامشروع می رسد» را می توان در نوشته ای در فیس بوک توسط دانشمند فرهنگی، نویسنده و داور قدیمی جایزه کلاگنفورت باخمن، میتو سانیال خواند. از «مقاومت مسلحانه» تا قهرمان‌سازی و حتی زرق و برق‌سازی حماس تنها راه کوتاهی است. باتلر در پایان مقاله‌اش «قطب‌نمای غم» آرزوی جهانی داشت که در برابر «عادی‌سازی حکومت