En Auteur vun der Einfache: Erich Kästner während dem Nationalsozialismus

Tagesspiegel En Auteur vun der Einfache: Erich Kästner während dem Nationalsozialismus Artikel vum Gisela Trahms • 21 Stonnen Wéi d'Nazien d'Muecht iwwerholl hunn, huet den erfollegräiche Schrëftsteller Kästner decidéiert an Däitschland ze bleiwen. Den Tobias Lehmkuhl entdeckt d'Grënn a sengem neie Buch. Am Dokumentarfilm vum Dominik Graf iwwer Auteuren, déi an der Nazi-Ära an Däitschland bliwwen sinn, zielt de Florian Illies déi wichtegst op: Benn, Kästner, Fallada, a geet weider: "Déi interessantst ass de Kästner averstanen. De Kästner entkommt all Etiketten a beweist sech ëmmer erëm als net nëmmen en "Duebel", mee de Multiple Erich. Am Sënn vum Titel fänkt de Lehmkuhl un d’Doppelgängermotiv an den Texter vum Kästner un. Dat zweet Kapitel heescht "Life, a Masquerade Ball". Wéi och ëmmer, déi romantesch Zäiten an deenen de "richtege Selbst" entstanen ass nodeems d'Maske gefall sinn, si schonn eriwwer. An dësen Auteur huet direkt verstanen, datt déi mächteg aus dem "Drëtte Räich" ouni Masken goen an blot brutal handelen. Den Erich Kästner war e Joer méi al wéi d'Joerhonnert. An den zwanzeger Joeren hat hien eng séier Carrière, net nëmmen duerch Kannerbicher, mä och mat opfälleg Poesie (haut nach ëmmer populär fir all Occasioun), Theaterstécker, Dréibuch, Satiren, Kritiken - e Schrëftsteller vun erstaunlech Produktivitéit, deen an bal all Beräicher ausgezeechent behaapt. . Ier hien un d'Muecht koum, hat hien d'Nazien a Gedichter a Kabaretttexter gespott, sou datt hien 1933 direkt op d'Lëscht vun den "ondäitschen" Auteuren gesat gouf an mat eegenen Aen Zeie war wéi d'SA seng Bicher an d'Feier geheit huet. - all ausser "Emil an d'Detectives", 1929 publizéiert, 1931 zu engem Film gemaach an esou populär, datt d'Buch den Auteur nach e puer Joer geschützt huet, ier et och 1936 verbuede gouf. De Kästner huet Nazien gespott Firwat ass de Kästner nach zu Berlin bliwwen, firwat ass hien net emigréiert? A wéi huet hien et fäerdeg bruecht trotz dem fréie Verëffentlechungsverbuet bequem ze iwwerliewen? Wéi ass hien aus zwielef Joer Diktatur erauskomm? Als Virbild oder mat donkel Flecken oder béid? Am Lehmkuhl senger eleganter Duerstellung liest sech dat als spannend Geschicht ouni trageschen Héichpunkten och méiglech; Keen Entwécklungsprozess, keng ideologesch Iwwerstruktur. Duerch grëndlech recherchéiert, beschreift d'Buch dem fréiere Stärenautor seng Ressourcevollheet, ouni en oppene Kollaborateur ze ginn, awer och ouni Martyr ze ginn. "Hien hat keng ästhetesch oder ideologesch Iwwerstruktur", seet de Lehmkuhl. „Kästner war, wann Dir wëllt, en Auteur vun der Einfache. Kästner blouf de desillusiounéierten, sentimental geneigt Skeptiker, datt hien kee Entwécklungsprozess stattfonnt huet. Hien huet kee Grond gesinn bleech ze ginn wéi dem Brecht säin Här K. Dem Kästner säi Witz war also nom Krich nees ganz erfollegräich. Et gi keng Entworf an der Immobilie vum grousse Roman iwwer d'Jore vun der Diktatur, déi hie virgesinn huet ze schreiwen. Déi donkel Säit, déi hien och huet, kënnt aus sengem Privatliewen: de Kästner a seng "Mamm", dat ass Horror genuch. De Lehmkuhl dramatiséiert net, schreift sensibel an taktesch, mécht differenzéiert Uerteeler a verhënnert sech vun enger opfälleger Verteidegung. De Kästner war an ass beléift - net zulescht well hien duerchgaang ass.